Judith van den Berg
foto Guus Vreeburg
Nederlands
English
Judith van den Berg speelt met alles wat wij als vanzelfsprekend ervaren. Haar concepten gaan over het kijken en het daarvan bewust worden. Als het argeloos wandelen over een trottoir totdat je voet op een scheefliggende tegel stapt. Ze maakt het vanzelfsprekende in het bestaan weer zichtbaar. Zij pelt, zorgvuldig, laag voor laag van haar ideeën, totdat de kern overblijft. Fictie en werkelijkheid lopen in haar installaties door elkaar en wat ze aanpakt levert altijd een ‘verhaal’ op, subtiel en eenvoudig tegelijkertijd.
Op deze foto’s de werken 'Deuren op het plafond’ en 'Door’, uit 2020, waarin ze kijkt naar deuren als markeringen van een overgang. Bijvoorbeeld tussen binnen en buiten, boven en onder, of tussen de ene jou en de andere jou. In ICOON laat Judith een videowerk zien dat speelt met onze waarneming van de zee en de snelweg.
Judith van den Berg plays with everything we take for granted. Her concepts are about looking and becoming aware of it. Like walking unsuspectingly on a sidewalk until your foot steps on a skewed tile. She makes the obvious in existence visible again. She carefully peels off her ideas, layer by layer, until the core remains. Fiction and reality intertwine in her installations and what she tackles always produces a 'story', subtle and simple at the same time.
In these photos the works 'Doors on the ceiling' and 'Door', from 2020, in which she looks at doors as markers of a transition. For example, between inside and outside, above and below, or between you and the other you. In ICOON Judith shows a video work that plays with our experience of the sea and the highway.
In these photos the works 'Doors on the ceiling' and 'Door', from 2020, in which she looks at doors as markers of a transition. For example, between inside and outside, above and below, or between you and the other you. In ICOON Judith shows a video work that plays with our experience of the sea and the highway.
