Ilse Pierard

Licht in de wereld brengen, dat is het zowel eenvoudig klinkende als ongrijpbare doel dat ik nastreef in mijn werk.
Ik kies ervoor om in de richting van het licht te kijken. Al kost het meer moeite om de mooie, vrolijke kant van het leven te zien dan de donkere. Want alles wat lelijk en pijnlijk is, heeft de neiging te overheersen.

Mijn werk is een ode aan de cel. Naar het diepste van iets. Naar de hoop en de belofte die in de kern van al het leven ligt. Zonder voorwaarden, zonder externe conditionering. Naar hoe het naar binnen keert en terugkeert naar buiten, in zijn meest kwetsbare vorm. En aan de enorme kracht die erin verborgen zit.

Mijn papierwerk vertoont een grote kleurrijkheid. Als kind staarde ik door een knikker in de zon en draaide eraan. Ik ben altijd gefascineerd geweest door licht en kleuren en hoe die twee met elkaar omgaan en met elkaar spelen. Door meerdere lagen transparante kleuren op elkaar te leggen, probeer ik krachtige, maar fragiele visuele statements te creëren. Door die fijngevoeligheid en kwetsbaarheid lijkt het werk te trillen en verandert het, afhankelijk van de positie van de kijker, voortdurend lichtjes.

Ik werk vanuit mijn intuïtie, zonder vooraf bepaalde doelen of verwachtingen, ik laat de controle los en verbind me weer met mezelf, mijn lichaam, de aarde, de bron.

To bring light into the world, that is the both simple sounding as elusive goal that I strive for in my work.
I choose to look into the direction of light. Even though it takes more effort to see the beautiful, cheerful side of life than the dark. Because all that is ugly and painful, tends to dominate.

My work is an ode to the cell. To the innermost of something. To the hope and the promise that is contained in the core of all life. Without conditions, without external conditioning. To how it turns inwardly and returns to the outside, in its most vulnerable form. And to the enormous power that is hidden within.

My paperworks present a great colourfulness. As a child I used to stare into the sun through a marble and turn it. I’ve always been fascinated by light and colours, and how those two interact and play. By putting several layers of transparent colours on top of each other, I try to create powerful but fragile visual statements. Because of that delicacy and vulnerability the work seemingly vibrates and, depending on the viewer’s position, constantly changes slightly.

I work from my intuition, without predetermined goals or expectations, I let go of control and reconnect to myself, my body, the earth, the source.