In 1992 studeert Esther Stasse af aan de Gerrit Rietveld Academie. Haar werk lijkt stevig geworteld in de Nederlandse geometrische traditie, gebaseerd op enkele elementaire vormen: de cilinder, het ovaal, de rechthoekige en rechthoekige balken. Bovendien zijn er geen gedurfde kleuren en geen versieringen die afleiden van de basisgeometrie. Het werk van Stasse is in wezen formeel.
Opgeleid als keramist, haar leermeesters waren Jan van der Vaart en Geert Lap, functie is niet haar eerste doel. De meeste van haar objecten kunnen als vazen worden gebruikt, maar vorm en compositie zijn haar voornaamste interesse.
Stasse kiest ervoor om expressie tot een minimum te beperken. In 2010 beperkte ze zich resoluut uitsluitend tot het rechthoekige blok, zich afvragend hoe je een rechthoek interessant kunt maken.
Na het gieten van een blok (matrijsgieten) begint ze te bouwen en verandert het in een interessante architecturale vaas, een stukje modernistische micro-architectuur.
Esther Stasse speelt met ritme en beweging door buizen in paren te verlengen of dezelfde vorm twee of meer keer te herhalen, op zoek naar de perfecte compositie, dit resulteert in serene en monumentale objecten.
‘Strikt zwarten, gekenmerkt door sobere roosters, vierkante lijnen; de gouden balans tussen massa en leegte….’ - Mario Gerosa, Architectural Digest, Vanity Fair Network
In 1992 Esther Stasse graduates from the Gerrit Rietveld Academy. Her work seems firmly rooted in the Dutch geometrical tradition, based on a few elementary forms: the cylinder, the oval, the rectangular and rectangular beams. Moreover, there are no bold colours and no decoration to distract from the basic geometry. Stasse’s work is essentially formal.
Trained as a ceramicist, her teachers were Jan van der Vaart and Geert Lap, function is not her first goal. Most of her objects can be used as vases, but form and composition are her main interest.
Stasse chooses to limit expression to a minimum. In 2010 she resolutely limited herself exclusively to the rectangular block, wondering how to make a rectangle interesting. After pouring a block (mould casting) she starts to build transforming it into an interesting architectural vase, a piece of modernistic micro-architecture.
Esther Stasse plays with rhythm and movement by elongating tubes in pairs or by repeating the same form twice or more, searching for the perfect composition, this results in serene and monumental objects.
‘Strictly blacks, characterized by austere grids, square lines; the Golden balance between mass and void….’ - Mario Gerosa, Architectural Digest, Vanity Fair Network